Dit is de nieuwste (nieuws)brief van Where The Wild Things Are. Wil je dit soort brieven eens per week in je mailbox krijgen? Abonneer je dan via de footer van de website!
Vorig jaar schreef ik rond deze tijd een soortement eindejaarscolumn: “De wereld komt vanzelf wel weer”. Aan het einde van dit jaar heb ik zoveel geschreven voor mijn nieuwe show “Nachtdier” (vanaf 7 februari 2025 exclusief te zien in Schiedam, just putting it out there) en voor een aantal mooie hardloopmagazines, dat ik er even de puf niet voor heb. Plus: die wereld kwam inderdaad. Het leven denderde in 2024 over me heen en ik voel nu hoe moe ik ben. Maar ik ben moe maar gelukkig. Moe maar vastberaden. Zoals ik al schreef in de column “Climb Ev’ry Mountain”, te lezen in Runner’s World nr 9:
“𝐈𝐤 𝐛𝐞𝐧 𝐚𝐥𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐦𝐞𝐞𝐫 𝐚𝐥𝐥éé𝐧 𝐚𝐜𝐭𝐫𝐢𝐜𝐞, 𝐚𝐥𝐥éé𝐧 𝐭𝐨𝐧𝐞𝐞𝐥𝐬𝐜𝐡𝐫𝐢𝐣𝐯𝐞𝐫. 𝐌𝐢𝐣𝐧 𝐬𝐜𝐡𝐫𝐢𝐣𝐯𝐞𝐧𝐝𝐞 𝐞𝐧 𝐬𝐩𝐫𝐞𝐤𝐞𝐧𝐝𝐞 𝐰𝐞𝐫𝐤𝐩𝐫𝐚𝐤𝐭𝐢𝐣𝐤 𝐡𝐞𝐞𝐟𝐭 𝐳𝐢𝐜𝐡 𝐚𝐥 𝐞𝐞𝐧 𝐭𝐢𝐣𝐝𝐣𝐞 𝐠𝐞𝐥𝐞𝐝𝐞𝐧 𝐮𝐢𝐭𝐠𝐞𝐛𝐫𝐞𝐢𝐝 𝐧𝐚𝐚𝐫 𝐡𝐞𝐭 𝐡𝐚𝐫𝐝𝐥𝐨𝐩𝐞𝐧 𝐞𝐧 𝐢𝐧 𝟐𝟎𝟐𝟓 𝐰𝐢𝐥 𝐢𝐤 𝐞𝐞𝐧 𝐥𝐞𝐯𝐞𝐧 𝐥𝐞𝐢𝐝𝐞𝐧 𝐰𝐚𝐚𝐫𝐢𝐧 𝐡𝐞𝐭 𝐥𝐨𝐩𝐞𝐧 (𝐧𝐚𝐚𝐬𝐭 𝐬𝐜𝐡𝐫𝐢𝐣𝐯𝐞𝐧 𝐞𝐧 𝐬𝐩𝐞𝐥𝐞𝐧) 𝐞𝐞𝐧 𝐡𝐨𝐨𝐟𝐝𝐫𝐨𝐥 𝐡𝐞𝐞𝐟𝐭. “𝐆𝐞𝐞𝐧 𝐢𝐝𝐞𝐞 𝐨𝐟 𝐝𝐚𝐭 𝐧𝐢𝐞𝐮𝐰𝐞 𝐥𝐞𝐯𝐞𝐧 𝐞𝐞𝐧 𝐬𝐮𝐜𝐜𝐞𝐬 𝐰𝐨𝐫𝐝𝐭”, 𝐬𝐜𝐡𝐫𝐞𝐞𝐟 𝐜𝐨𝐥𝐥𝐞𝐠𝐚 Pim Bijl 𝐡𝐢𝐞𝐫 𝐚𝐥 𝐞𝐞𝐫𝐝𝐞𝐫. 𝐌𝐚𝐚𝐫 𝐳𝐨𝐚𝐥𝐬 𝐢𝐤 𝐢𝐧 𝐝𝐞 𝐡𝐞𝐮𝐯𝐞𝐥𝐬 𝐯𝐚𝐧 𝐁𝐞𝐫𝐠 𝐞𝐧 𝐃𝐚𝐥 𝐨𝐧𝐭𝐝𝐞𝐤𝐭𝐞: 𝐝𝐞 𝐥𝐢𝐞𝐟𝐝𝐞 𝐢𝐬 𝐞𝐫 𝐢𝐧 𝐨𝐯𝐞𝐫𝐯𝐥𝐨𝐞𝐝. 𝘌𝘷𝘦𝘳𝘺 𝘥𝘢𝘺 𝘰𝘧 𝘮𝘺 𝘭𝘪𝘧𝘦. 𝘍𝘰𝘳 𝘢𝘴 𝘭𝘰𝘯𝘨 𝘢𝘴 𝘐 𝘭𝘪𝘷𝘦.”
In 2025 is er een hoop om me op te verheugen. En verheugen is alles. Zo gaat in maart 2025 “De Familie” in premiere, een vierdelige regioserie van De Stokerij, ihkv 750 Jaar Schiedam. Deze serie wordt, naast door heel veel Schiedammers en topvideograaf Twan de Veer) gemaakt door ‘mijn’ lieve Koen, waar ik zo trots op ben. Ik verheug me onbehoorlijk veel op “Nachtdier” (vanaf 7 februari 2025 exclusief te zien in Schiedam, had ik dat al gezegd?). Ik verheug me op mijn hardloopkalender in 2025: in het voorjaar zal in de Trail du Grand Ballon gaan lopen in de Vogezen, in de zomer loop ik de Eiger 35km in de Zwitserse bergen en ik doe een gooi naar Sierre-Zinal, een van de races uit de Golden Trail Series, wederom in Zwitserland. Om vervolgens eind september toch echt die 60 km te finishen in Berg en Dal. Unfinished business is a beautiful bitch.
Ik verheug me op de voorstellingen “Het Vergissingsbombardement” en “OORLOG” die ik komend jaar door het hele land ga spelen en de audiotour die ik voor het International Dutch Distillers Festival ga maken. Ik verheug me op wat er na “Nachtdier” voor show zal komen. Op presentatieklussen. Op de artikelen die ik komend jaar ga schrijven en voor wie ik die ga schrijven. Ik noemde mezelf al een tijdje #runningwriter en #writingrunner en in 2025 wordt dat alleen maar meer waar. Ik verheug me op hardlopen en schrijven in de heuvels. Geen idee of dit (naar mijn gevoel spiksplinternieuwe) leven een succes wordt. Maar het verheugen op 2025 is er in overvloed. “Nachtdier” speelt trouwens van 7 februari-15 maart 2025 exclusief in Schiedam, maar dat wisten jullie vast al wel.
Comments